도구

도구

라틴어 문장 검색

Quīntus in scholā sedēbat dum Orbilius dē poētā quōdam vetere disserēbat;
퀸투스가 학교에 앉아 있는 동안, 오르빌리우스는 어떤 오래된 시인에 대해 논하고 있었다; (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit7)
Quīntus nūllī poētae studuerat frīgidiōrī quam illī.
퀸투스는 그보다 더 무관심한 시인에 대해 공부한 적이 없었다. (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit8)
ille Quīntum ferōciter īnspexit et maximā vōce ‘quid?’ inquit, ‘quid? dum ego poētam optimum expōnō, tū imāginēs magistrī scrībis et versūs pessimōs? vidē! hī versūs nē rēctī quidem sunt.
그는 퀸투스를 사납게 노려보며, 가장 큰 목소리로 말했다. '뭐? 뭐야? 내가 최고의 시인에 대해 설명하는 동안, 너는 선생 얼굴이나 최악의 시를 쓰느냐? 봐라! 이 구절들은 맞지도 않는다.' (옥스포드 라틴 코스 2권, Quīntus togam virīlem sūmit22)
eō ipsō tempore hoc scīvit: poēta futūrus erat vātēsque Apollinis.
그 때 그는 스스로 알았다 : 그가 시인과 Apollo의 선지자가 될 것이라는 것을 (옥스포드 라틴 코스 3권, Quīntus Delphōs vīsit35)
Ego igitur, oppido quodam oriundus quod in ingressu minoris Britannie constructum, ab urbe Namnetica versus orientem octo credo miliariis remotum, proprio vocabulo Palatium appellatur, sicut natura terre mee vel generis animo levis, ita et ingenio extiti et ad litteratoriam disciplinam facilis.
(피에르 아벨라르, Abaelardi ad amicum suum consolataria epistola, DE LOCO NATIVITATIS EIUS 1:1)
Quod vocabulo Patris divina potentia specialiter designetur.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Prologus 3:7)
Sicut autem Dei Patris vocabulo divinae majestas potentiae exprimitur specialiter, ita Filii seu Verbi appellatione sapientia Dei significatur, quia scilicet cuncta discernere valet, ut in nullo penitus decipi queat.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 9:7)
IX. At vero Spiritus sancti vocabulo ipsa ejus charitas seu benignitas exprimitur, qua videlicet optime cuncta vult fieri seu disponi, et eo modo singula provenire quo melius possunt, in aliis quoque bene utens, et optime singula disponens, et ad optimum finem quoque perducens.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 10:1)
Nunc vero praesentis est operae auctoritates inducere, quibus vocabulo Patris divinam maxime astruamus potentiam exprimi.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:2)
Quod si etiam tam evangelica quam apostolica discutiamus dicta, intelligimus, juxta ipsius locutionis proprietatem, ea quae ad potentiam pertinent, Patri specialiter ascribi, ut hic quoque aperte colligi possit vocabulo Patris ipsam specialiter omnipotentiam designari.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:3)
Qui etiam videlicet Filius quoties humanitas ejus opem unitae sibi divinitatis implorat, aut quascunque ei preces fundit, solo Patris utitur vocabulo, ipsam scilicet commemorando potentiam qua potens est efficere quod rogatur, veluti cum dicit:
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 15:7)
Sic et caetera sacramenta quae in Ecclesia conficiuntur, ex bonitate Dei spiritui tribuenda sunt, ut ex hoc patenter innuatur ipsum divinae bonitatis affectum, atque divinae gratiae dulcedinem Spiritus sancti vocabulo exprimi.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:3)
Multis exemplis dici possunt multarum rerum vocabula et universaliter poni, et proprie quibusdam rebus adhiberi.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 18:26)
Clarum itaque, ex supra positis arbitror testimoniis, divinam, ut diximus, potentiam vocabulo Patris exprimi, divinam sapientiam Filium intelligi, ac divinae gratiae bonitatem Spiritum sanctum appellari.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 19:1)
Recte autem vocabulo Domini usus est propheta ad potentiam designandam, quia dominorum est praeesse.
(피에르 아벨라르, Theologia scholarium, Liber primus 22:20)

LOGIN

로그인

회원가입

SEARCH

MENU NAVIGATION